Tuesday, 2 September 2014

അപരന്‍................


ഇന്ന് രാവിലെ കുളികഴിഞ്ഞു വന്നപ്പോള്‍ ഒരാളെ കണ്ടു. അയാള്‍ പറഞ്ഞു, ഫെയ്സ്ബുക്കില്‍ നിന്ന് മാറിയാലോ എന്ന് ഗൌരവമായി ചിന്തിക്കുകയാണ്. ശരിയാകുന്നില്ല, രണ്ടു ദിവസമായി ഫുള്‍ ടൈം ഇതിന്‍റെ മുന്നിലാണ്. ഞായറാഴ്ച രാവിലെ മുതല്‍ ഇരുന്നു. സ്റ്റാറ്റസും കമന്‍റും ലൈക്കും തന്നെ. ഏതോ എഴുത്തിന്‍റെ ഇടയിലാണ് മൂത്രമൊഴിക്കാന്‍ തന്നെ പോയത്. അപ്പോഴും മനസ്സില്‍ ലേഖനം തന്നെ. വിസ്തരിച്ചു കര്‍മ്മം നിര്‍വഹിച്ചു.......ടോയ്‌ലറ്റിന്‍റെ സമീപത്തുള്ള ബക്കറ്റില്‍. ഫ്ലെഷിലെ ജലപ്രവാഹത്തിന്‍റെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോളാണ് ചിന്തയില്‍ നിന്നുണര്‍ന്നതും സംഭവിച്ചത് തിരിച്ചറിഞ്ഞതും. കഴിഞ്ഞില്ല, ഇന്നലെ ടൌണിലേക്ക് അത്യാവശ്യമായ ചില കാര്യങ്ങള്‍ക്കായി പോകേണ്ടതുണ്ട്. പോകാന്‍ മടിയുണ്ടായിട്ടല്ല. തലേ ദിവസത്തെ ഫെയ്സ്ബുക് ബാധ വിട്ടൊഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല.അമ്മയുടെ നിര്‍ബന്ധം കൊണ്ട് അവസാനം പോയി. കുറച്ചു ദൂരമുണ്ട്. മനസ്സില്‍ സ്റ്റാറ്റസും കമന്‍റും ലൈക്കും തന്നെ. പകുതി വഴി പിന്നിട്ടു എളുപ്പ വഴിയിലൂടെ വീട്ടിലേക്കു തന്നെ തിരിച്ചെത്തി. ഇത്രവേഗം പോയി വന്നോ എന്ന അമ്മയുടെ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോളാണ് പോയ കാര്യം മറന്നത് ഓര്‍മ്മ വന്നത്. ആട്ടും തുപ്പും നിലവിളിയുമായി വീണ്ടും മടങ്ങി......അതാ പറഞ്ഞത് ഫെയ്സ്ബുക് പരിപാടി അവസാനിപ്പിച്ചാലോ എന്ന്. നമ്മുടെ ശാരീരികാവസ്ഥക്കും കോശസ്ഥിതിക്കും പറ്റുന്നില്ല. അതുമല്ല വീട്ടില്‍ ബക്കറ്റ് മാത്രം അല്ലല്ലോ, ഫ്രിഡ്ജ്, ടി.വി., വാഷിംഗ് മെഷീന്‍ ഒക്കെയുണ്ട്. മാത്രമല്ല, നമുക്ക് 'ഒന്ന്' മാത്രം അല്ലല്ലോ, 'രണ്ടും' വേണ്ടി വരില്ലേ. നിര്‍ത്താം അല്ലെ?..................അതെ എന്ന് മറുപടി പറയുമ്പോഴേക്കും പിന്നില്‍ നിന്ന് ഭാര്യ വിളിച്ചു. എന്തെ..?. അല്ലാ.......കുറെ നേരം ആയല്ലോ കണ്ണാടിയുടെ മുന്നില്‍ നിന്ന് പിറുപിറുക്കുന്നു..........!!!

Photo: അപരന്‍................

ഇന്ന് രാവിലെ കുളികഴിഞ്ഞു വന്നപ്പോള്‍ ഒരാളെ കണ്ടു. അയാള്‍ പറഞ്ഞു, ഫെയ്സ്ബുക്കില്‍ നിന്ന് മാറിയാലോ എന്ന് ഗൌരവമായി ചിന്തിക്കുകയാണ്. ശരിയാകുന്നില്ല, രണ്ടു ദിവസമായി ഫുള്‍ ടൈം ഇതിന്‍റെ മുന്നിലാണ്. ഞായറാഴ്ച  രാവിലെ മുതല്‍ ഇരുന്നു. സ്റ്റാറ്റസും കമന്‍റും ലൈക്കും തന്നെ.  ഏതോ എഴുത്തിന്‍റെ ഇടയിലാണ് മൂത്രമൊഴിക്കാന്‍ തന്നെ പോയത്. അപ്പോഴും മനസ്സില്‍ ലേഖനം തന്നെ. വിസ്തരിച്ചു കര്‍മ്മം നിര്‍വഹിച്ചു........ ടോയ്‌ലറ്റിന്‍റെ സമീപത്തുള്ള ബക്കറ്റില്‍. ഫ്ലെഷിലെ ജലപ്രവാഹത്തിന്‍റെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോളാണ് ചിന്തയില്‍ നിന്നുണര്‍ന്നതും സംഭവിച്ചത് തിരിച്ചറിഞ്ഞതും. കഴിഞ്ഞില്ല, ഇന്നലെ ടൌണിലേക്ക് അത്യാവശ്യമായ ചില കാര്യങ്ങള്‍ക്കായി പോകേണ്ടതുണ്ട്. പോകാന്‍ മടിയുണ്ടായിട്ടല്ല.  തലേ ദിവസത്തെ ഫെയ്സ്ബുക് ബാധ വിട്ടൊഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല.അമ്മയുടെ  നിര്‍ബന്ധം കൊണ്ട് അവസാനം പോയി. കുറച്ചു ദൂരമുണ്ട്. മനസ്സില്‍ 
സ്റ്റാറ്റസും കമന്‍റും ലൈക്കും തന്നെ. പകുതി വഴി പിന്നിട്ടു എളുപ്പ വഴിയിലൂടെ വീട്ടിലേക്കു തന്നെ തിരിച്ചെത്തി. ഇത്രവേഗം പോയി വന്നോ എന്ന അമ്മയുടെ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോളാണ് പോയ കാര്യം മറന്നത് ഓര്‍മ്മ വന്നത്. ആട്ടും തുപ്പും നിലവിളിയുമായി വീണ്ടും മടങ്ങി......അതാ പറഞ്ഞത് ഫെയ്സ്ബുക് പരിപാടി അവസാനിപ്പിച്ചാലോ എന്ന്. നമ്മുടെ ശാരീരികാവസ്ഥക്കും കോശസ്ഥിതിക്കും പറ്റുന്നില്ല. അതുമല്ല വീട്ടില്‍ ബക്കറ്റ് മാത്രം അല്ലല്ലോ, ഫ്രിഡ്ജ്, ടി.വി., വാഷിംഗ് മെഷീന്‍ ഒക്കെയുണ്ട്. മാത്രമല്ല, നമുക്ക് 'ഒന്ന്' മാത്രം അല്ലല്ലോ, 'രണ്ടും' വേണ്ടി വരില്ലേ. നിര്‍ത്താം അല്ലെ?..................അതെ എന്ന് മറുപടി പറയുമ്പോഴേക്കും പിന്നില്‍ നിന്ന് ഭാര്യ വിളിച്ചു. എന്തെ..?. അല്ലാ.......കുറെ നേരം ആയല്ലോ കണ്ണാടിയുടെ മുന്നില്‍ നിന്ന് പിറുപിറുക്കുന്നു..........!!!

No comments:

Post a Comment